‘Ik moet hemel & aarde bewegen’ is een kinetische tekstinstallatie op de historische Gansakkermolen van Sint-Amands. De dichter probeert hemel en aarde in beweging te brengen en geeft hopelijk het landschap en de mensen de wind in de zeilen. De molen, als symbool van historische industriële bedrijvigheid en verbondenheid met de natuur, wordt door deze ingreep een levend kunstwerk dat de kijker dwingt na te denken over zijn of haar eigen rol in de wereldwijde ecologische crisis.
Aanleiding voor de installatie op de molen is de vraag van het unieke festival STROOM aan Maarten Inghels om voor haar editie van 2025 festivaldenker te worden. Aan de hand van zijn gedicht Ik moet hemel en aarde bewegen gaat hij driemaal in gesprek met kunstenaars, kenners en het publiek tijdens onderSTROOM. Niet enkel tijdens de gespreksavonden met Inghels zelf, maar op alle concertlocaties worden bezoekers uitgenodigd om stil te staan bij de vragen die zijn gedicht oproept: “Wat betekent verantwoordelijkheid in een landschap dat verandert? En hoe kan kunst bijdragen aan bewustwording en verbinding?” Het festivalgedicht wordt zo een poëtisch kompas dat bezoekers begeleidt tijdens hun reis door de Scheldevallei.
“Zowel als mens, maar ook als kunstenaar en schrijver, worstel ik met de rol die we als individu moeten opnemen tegenover de grote problemen van deze tijd. Ik ben een kleine radar in de acceleratie van oorlog en klimaatopwarming. Wat kunnen we zelf veranderen? Helpt kunst daarbij wel of niet? Of is het aan de politici en de grote bedrijven?
Hemel en aarde bewegen wil zeggen: al het mogelijke in het werk stellen om een bepaald doel te bereiken. De versregel kan op verschillende manieren geïnterpreteerd worden. Wij moeten, ik moet, hemel en aarde bewegen om te veranderen, om iets in gang te zetten, om klimaatveranderingen tegen te gaan, om een kleine revolutie af te draaien, om de motor niet stil te laten vallen.
In het bijhorende gedicht vraag ik me af of de dichter niet beter naar buiten kan gaan om aan de revolutie deel te nemen en met volle overtuigingskracht het ‘onmogelijke’ of het ‘vanzelfsprekende’ te bewerkstelligen: “ik moet de zon en de maan overtuigen van plaats te wisselen”. Uiteindelijk belandt de schrijver weer aan zijn werktafel om ‘een kort gedicht’ over gisteren te schrijven, over wat voorbij is, over wat veranderd is en wat niet kon veranderen.”
︎ Installatie op de molen met dank aan Nationaal Park Scheldevallei, Stichting Kempens Landschap, gemeente Puurs-Sint-Amands, letterschilder Letterknecht en Nousjka Daniëls.
Hemel en aarde bewegen wil zeggen: al het mogelijke in het werk stellen om een bepaald doel te bereiken. De versregel kan op verschillende manieren geïnterpreteerd worden. Wij moeten, ik moet, hemel en aarde bewegen om te veranderen, om iets in gang te zetten, om klimaatveranderingen tegen te gaan, om een kleine revolutie af te draaien, om de motor niet stil te laten vallen.
In het bijhorende gedicht vraag ik me af of de dichter niet beter naar buiten kan gaan om aan de revolutie deel te nemen en met volle overtuigingskracht het ‘onmogelijke’ of het ‘vanzelfsprekende’ te bewerkstelligen: “ik moet de zon en de maan overtuigen van plaats te wisselen”. Uiteindelijk belandt de schrijver weer aan zijn werktafel om ‘een kort gedicht’ over gisteren te schrijven, over wat voorbij is, over wat veranderd is en wat niet kon veranderen.”
︎ Installatie op de molen met dank aan Nationaal Park Scheldevallei, Stichting Kempens Landschap, gemeente Puurs-Sint-Amands, letterschilder Letterknecht en Nousjka Daniëls.